Wollschäferin: Die Gewinner - The winners: Die Garne sind gesponnen und mein Sohn Sebastian hat die Gewinner ermittelt. The yarns are spun and my son Sebastian determined the winners...
Look who won the prize drawing for the blog posting... :)
Such a lovely surprise, I'm very happy!
Friday, October 7, 2011
Sunday, September 11, 2011
Wensleydale Longwool
Blog post in English!
So, what is it that fascinates me about Wensleydale Longwool?
When I started spinning on my first drop spindle I tried Romney and Bluefaced Leicester (BFL). I developed a deep love for BFL and still appreciate it very much. Spinning it is a great experience, the resulting yarn has a beautiful sheen and the ready to spin top, once wet from washing after dyeing, shows the curl that's in the original fleece.
I discovered that BFL is in fact a curly fleece. I soon found out that locks attract me enormously as a crafting material. I discovered there are more longwool sheep with even longer staple lengths and wonderful curly locks. In fact the forefathers of the Bluefaced Leicester had longer locks too and they gave their wool the lustre it shows when spun.
Spinning locks isn't an easy thing to learn and probably a lot more complicated for a novice with a drop spindle. However commercially prepped longwool top is also available: amongst them Massam, Teeswater and... Wensleydale! I figured Wensleydale top should be do-able! Okay, a lot longer than BFL so hands further apart when spinning worsted. On the one hand it was very different from all other tops and fleeces I had tried before. I had never worked with such a long staple length before and realised I had to adapt my way of spinning more than I thought. On the other hand it almost felt as if my hands already knew what to do and adapted without much trouble. I immediately loved working with it!
I had already learned on Ravelry about how to prevent Wensleydale from becoming wire instead of yarn and all in all I was quite happy with the outcome of my first yarn. I didn't put too much twist in it and also plied it a lot more gentle than I had plied all earlier spun yarns. Only trouble is that it's itchy to me! The micron count of Wensleydale is considerably higher than that of i.e. BFL that I can wear next to the skin without any trouble at all. Of course that's not the only difference, but it may partly cause the itch. True worsted spinning might help a bit, I still have to learn a lot as a spinner too. One of the biggest differences with my other spindle spun yarns is the lustre. BFL already has a lovely sheen, but Wensleydale gives you even much more of that! When dyed in lovely colours it's almost as if the yarn contains silk that provides the shimmering effect.
I'd like to learn how to handle raw Wensleydale fleece well, how to comb it (hard or maybe even impossible to card such long locks!) and prepare it for spinning. I'd like to really learn how to handle it to make the most out of the beautiful locks. Mind you: I don't have any heavy duty longwool combs yet, we're talking long term plans here! I'd like to learn how to spin the locks and hopefully how to do tailspinning with the locks. In order to create yarns I can use in next to the skin projects I should probably try to experiment in mixing with other fibres. I could use very soft BFL, tussah silk, seacell, tencel? I could make BFL batts and mix some Wensleydale locks in. I could add locks to the edging of a knitting or felting project and I wonder if pieces from commercial top could be added to BFL batts on the drum carder. Wensleydale, as all longwools, is certainly said to be hardwearing and would add to the strength and lifespan of a yarn. Of course it would also add the lovely sheen!
So why Wensleydale and not Teeswater, Massam, other longwool sheep?
Maybe it has to do with the fact that in I wouldn't know of anyone having Teeswater or Massam sheep in The Netherlands or selling their wool. I don't mind buying in the UK, I regularly do that, but it's nice to also be able to buy Wensleydale in The Netherlands. I know there are also Gotland x Wensleydales, but haven't seen their wool yet. Also heard about BFL x Wensleydale! How would that feel? Would it be the perfect match of longwool qualities without the itch?
There's something about the way Wensleydale sheep look that I love and I hope to meet them in real life soon. If I had been able to visit the Country Fair in Aalten in The Netherlands earlier this year I'd have seen them already, but unfortunately we couldn't make it. Then there's the dreams: would there be a possibility of having a sheep and pay a sheep breeder to professionally take care of your sheep and have it walk around in his/her flock so that you have your own sheep, have the wool, but don't need to have your own farm? Perhaps adopt a sheep, pay (part of the) care costs and have the wool? It's being done in the US, but somehow I think no one around here would be interested (but me!). In the meantime I'll be spinning all sorts of tops, batts and fleeces, but will certainly keep enjoying BFL and will continue to learn about Wensleydale wool. Should I come across a succesfull mix of fibres I'll certainly tell about it here!
So, what is it that fascinates me about Wensleydale Longwool?
When I started spinning on my first drop spindle I tried Romney and Bluefaced Leicester (BFL). I developed a deep love for BFL and still appreciate it very much. Spinning it is a great experience, the resulting yarn has a beautiful sheen and the ready to spin top, once wet from washing after dyeing, shows the curl that's in the original fleece.
I discovered that BFL is in fact a curly fleece. I soon found out that locks attract me enormously as a crafting material. I discovered there are more longwool sheep with even longer staple lengths and wonderful curly locks. In fact the forefathers of the Bluefaced Leicester had longer locks too and they gave their wool the lustre it shows when spun.
Spinning locks isn't an easy thing to learn and probably a lot more complicated for a novice with a drop spindle. However commercially prepped longwool top is also available: amongst them Massam, Teeswater and... Wensleydale! I figured Wensleydale top should be do-able! Okay, a lot longer than BFL so hands further apart when spinning worsted. On the one hand it was very different from all other tops and fleeces I had tried before. I had never worked with such a long staple length before and realised I had to adapt my way of spinning more than I thought. On the other hand it almost felt as if my hands already knew what to do and adapted without much trouble. I immediately loved working with it!
I had already learned on Ravelry about how to prevent Wensleydale from becoming wire instead of yarn and all in all I was quite happy with the outcome of my first yarn. I didn't put too much twist in it and also plied it a lot more gentle than I had plied all earlier spun yarns. Only trouble is that it's itchy to me! The micron count of Wensleydale is considerably higher than that of i.e. BFL that I can wear next to the skin without any trouble at all. Of course that's not the only difference, but it may partly cause the itch. True worsted spinning might help a bit, I still have to learn a lot as a spinner too. One of the biggest differences with my other spindle spun yarns is the lustre. BFL already has a lovely sheen, but Wensleydale gives you even much more of that! When dyed in lovely colours it's almost as if the yarn contains silk that provides the shimmering effect.
I'd like to learn how to handle raw Wensleydale fleece well, how to comb it (hard or maybe even impossible to card such long locks!) and prepare it for spinning. I'd like to really learn how to handle it to make the most out of the beautiful locks. Mind you: I don't have any heavy duty longwool combs yet, we're talking long term plans here! I'd like to learn how to spin the locks and hopefully how to do tailspinning with the locks. In order to create yarns I can use in next to the skin projects I should probably try to experiment in mixing with other fibres. I could use very soft BFL, tussah silk, seacell, tencel? I could make BFL batts and mix some Wensleydale locks in. I could add locks to the edging of a knitting or felting project and I wonder if pieces from commercial top could be added to BFL batts on the drum carder. Wensleydale, as all longwools, is certainly said to be hardwearing and would add to the strength and lifespan of a yarn. Of course it would also add the lovely sheen!
So why Wensleydale and not Teeswater, Massam, other longwool sheep?
Maybe it has to do with the fact that in I wouldn't know of anyone having Teeswater or Massam sheep in The Netherlands or selling their wool. I don't mind buying in the UK, I regularly do that, but it's nice to also be able to buy Wensleydale in The Netherlands. I know there are also Gotland x Wensleydales, but haven't seen their wool yet. Also heard about BFL x Wensleydale! How would that feel? Would it be the perfect match of longwool qualities without the itch?
There's something about the way Wensleydale sheep look that I love and I hope to meet them in real life soon. If I had been able to visit the Country Fair in Aalten in The Netherlands earlier this year I'd have seen them already, but unfortunately we couldn't make it. Then there's the dreams: would there be a possibility of having a sheep and pay a sheep breeder to professionally take care of your sheep and have it walk around in his/her flock so that you have your own sheep, have the wool, but don't need to have your own farm? Perhaps adopt a sheep, pay (part of the) care costs and have the wool? It's being done in the US, but somehow I think no one around here would be interested (but me!). In the meantime I'll be spinning all sorts of tops, batts and fleeces, but will certainly keep enjoying BFL and will continue to learn about Wensleydale wool. Should I come across a succesfull mix of fibres I'll certainly tell about it here!
Wednesday, September 7, 2011
Wolletjes
Laat ik beginnen met WoolShepherdess/Wollschäferin te feliciteren met de 100e verkoop in de Etsy shop: Van harte gefeliciteerd! Congratulations on your 100st sale on Etsy!
Er worden 3 strengen Wensleydale lock yarn verloot onder iedereen die in september iets in de shop koopt. Daarnaast wordt er nog een streng verloot onder diegenen die een linkje in hun blog plaatsen en dit bij het blog van WoolShepherdess melden.
Waarom deze reclame? Niet alleen omdat er kansen zijn om er een prijs mee te winnen! Ik ben al een tijdje klant bij WoolShepherdess op Etsy en doe graag zaken met haar. Prachtige wol en mooie, bijzondere garens. Ik kan er zelf niet eens zo heel goed tegen, maar ben toch een longwoolfan, dus garens met Wensleydale lokken hebben bij mij een streepje voor. Dat ik die dan ook nog in Europa kan vinden, is erg mooi meegenomen. De prijzen zijn vriendelijk, de kleuren mooi. Neem eens een kijkje!
Ik heb nog altijd niet geblogd over het eind van de Tour de Fleece! Ik heb hem uitgesponnen, ben enige uitdagingen aangegaan en vond het echt hartstikke leuk om iedere dag even te spinnen. Meestal langer dan even trouwens.... Het was duidelijk merkbaar dat spinnen steeds sneller en makkelijker ging en gemiddeld genomen zag m'n garen er na die 3 weken konsekwent oefenen beslist een stuk beter uit dan daarvoor!
Na de Tour de Fleece was het in één ruk door met de voorbereidingen voor Castlefest waarbij ik redelijk last minute een omslagdoek gehaakt heb die tijdens het festival een andere eigenaar kreeg. Ik heb er momenteel geen foto van, maar wellicht komt dat nog. De omslagdoek was gebaseerd op de Hydrangea Shawl, maar zonder de kantrand wegens tijdgebrek. Erg fijn om zo snel nog even te maken!
Na Castlefest lag het even wat stil en in de loop van de afgelopen weken ben ik zoetjesaan weer wat gaan spinnen en heb ik een begin gemaakt met breien van Multnomah. De basis is nu klaar en het wordt tijd om aan de kantrand te beginnen, maar nu roepen er steeds wolletjes die gesponnen of getwijnd willen worden en ik spin dus vooral op het moment. Verder heb ik na een tijdje niet zoeken op Ravelry leuke nieuwe haakpatronen voor omslagdoeken en dergelijke gevonden. Ook mooie haakuitvoeringen van bekende en geliefde gebreide omslagdoeken en shawls. Reken maar dat een aantal daarvan beslist in de planning staat!
Tenslotte heb ik op Ravelry een Spindolyn (Melody) op de koop getikt en probeer ik daarmee ook te spinnen. Dat is best even wennen, want het is al heel anders dan een drop spindle, een spintol die vrij hangt, maar ook weer anders dan een supported spindle, een spintol die je ronddraait terwijl hij ergens in/op rust (bijvoorbeeld een bakje). Ik hoopte eigenlijk dat de Spindolyn het verlangen naar een spinnewiel nog wat verder zou kunnen uitstellen, maar ik ben bang dat dat niet lukt. Ik kom een eind met de spintollen en heb daarmee sowieso nog erg veel te leren, maar er zijn technieken die beslist makkelijker gaan met een spinnewiel en die wil ik ook graag gaan leren en proberen. Nieuw? Nee, hoeft niet. Een tweedehands Louet S10 lijkt me prima, maar wel eentje waar niet eerst nog aan gesleuteld moet worden. Nu is nog te vroeg, maar wie weet ergens rond november/december?
Er worden 3 strengen Wensleydale lock yarn verloot onder iedereen die in september iets in de shop koopt. Daarnaast wordt er nog een streng verloot onder diegenen die een linkje in hun blog plaatsen en dit bij het blog van WoolShepherdess melden.
Waarom deze reclame? Niet alleen omdat er kansen zijn om er een prijs mee te winnen! Ik ben al een tijdje klant bij WoolShepherdess op Etsy en doe graag zaken met haar. Prachtige wol en mooie, bijzondere garens. Ik kan er zelf niet eens zo heel goed tegen, maar ben toch een longwoolfan, dus garens met Wensleydale lokken hebben bij mij een streepje voor. Dat ik die dan ook nog in Europa kan vinden, is erg mooi meegenomen. De prijzen zijn vriendelijk, de kleuren mooi. Neem eens een kijkje!
Ik heb nog altijd niet geblogd over het eind van de Tour de Fleece! Ik heb hem uitgesponnen, ben enige uitdagingen aangegaan en vond het echt hartstikke leuk om iedere dag even te spinnen. Meestal langer dan even trouwens.... Het was duidelijk merkbaar dat spinnen steeds sneller en makkelijker ging en gemiddeld genomen zag m'n garen er na die 3 weken konsekwent oefenen beslist een stuk beter uit dan daarvoor!
Na de Tour de Fleece was het in één ruk door met de voorbereidingen voor Castlefest waarbij ik redelijk last minute een omslagdoek gehaakt heb die tijdens het festival een andere eigenaar kreeg. Ik heb er momenteel geen foto van, maar wellicht komt dat nog. De omslagdoek was gebaseerd op de Hydrangea Shawl, maar zonder de kantrand wegens tijdgebrek. Erg fijn om zo snel nog even te maken!
Na Castlefest lag het even wat stil en in de loop van de afgelopen weken ben ik zoetjesaan weer wat gaan spinnen en heb ik een begin gemaakt met breien van Multnomah. De basis is nu klaar en het wordt tijd om aan de kantrand te beginnen, maar nu roepen er steeds wolletjes die gesponnen of getwijnd willen worden en ik spin dus vooral op het moment. Verder heb ik na een tijdje niet zoeken op Ravelry leuke nieuwe haakpatronen voor omslagdoeken en dergelijke gevonden. Ook mooie haakuitvoeringen van bekende en geliefde gebreide omslagdoeken en shawls. Reken maar dat een aantal daarvan beslist in de planning staat!
Tenslotte heb ik op Ravelry een Spindolyn (Melody) op de koop getikt en probeer ik daarmee ook te spinnen. Dat is best even wennen, want het is al heel anders dan een drop spindle, een spintol die vrij hangt, maar ook weer anders dan een supported spindle, een spintol die je ronddraait terwijl hij ergens in/op rust (bijvoorbeeld een bakje). Ik hoopte eigenlijk dat de Spindolyn het verlangen naar een spinnewiel nog wat verder zou kunnen uitstellen, maar ik ben bang dat dat niet lukt. Ik kom een eind met de spintollen en heb daarmee sowieso nog erg veel te leren, maar er zijn technieken die beslist makkelijker gaan met een spinnewiel en die wil ik ook graag gaan leren en proberen. Nieuw? Nee, hoeft niet. Een tweedehands Louet S10 lijkt me prima, maar wel eentje waar niet eerst nog aan gesleuteld moet worden. Nu is nog te vroeg, maar wie weet ergens rond november/december?
Thursday, July 21, 2011
De Col du Galibier opgesponnen
De Alpaca met zijde is op! De tol was heel erg zwaar geworden en het viel dus niet mee om het laatste stuk te spinnen, maar het lukte :-) Passend voor de etappe met de Col du Galibier en finish bergop. Nu heb ik werkelijk een flinke hoeveelheid garen en eerst hoopte ik het zonder twijnen te kunnen gebruiken. Dat lijkt niet erg geschikt, dus er zal toch getwijnd moeten worden. Dat gaat niet volgens de plying bracelet methode, want daar is het echt teveel voor! Ik denk dat ik 2 toiletrollen neem, het garen over beide rollen verdeel en via een geïmproviseerde lazy kate twijn: schoenendoos, gaatjes in de zijkanten waardoorheen breinaalden waarop de "klossen" worden bevestigd! Er zijn vele varianten op dit idee trouwens. Op Ravelry heb ik in de DIY Tools ook een schoenendoos met korte houten lepels gezien of i.p.v. een schoenendoos zo'n kunststof langwerpig mandje met gaatjes. Mogelijkheden genoeg dus, maar het zal pas na de Tour of zelfs pas na Castlefest worden uitgevoerd verwacht ik.
Ook Sparklin' Samuel is nu opgesponnen en dat is een prachtig glimdraadje geworden. Nog geen idee hoeveel het is en wat ik ervan zal maken, maar ik ga ook nog eerst bekijken of ik het garen ongetwijnd kan laten. Ik heb dit met minder twist kunnen spinnen dan de uit elkaar vallende Alpaca met zijde omdat dit gekaard was, dus misschien kan het wel!
Wat nu nog? De Tour duurt nog 3 dagen waaronder morgen de etappe Alpe d'Huez... Zelf zit ik een klein tikje in de lappenmand, waardoor m'n spieren niet mee willen werken aan alles wat ik in m'n hoofd heb om te doen. Aanvankelijk dacht ik dat het wel passend zou zijn om morgen dan eens lokjes te gaan "teasen" (te lijf gaan met kam of handkaarde) en dan vanuit de lok te spinnen. Ik heb voor een beginner namelijk een aardige verzameling lokken liggen! Ze zijn super om naar te kijken en toch ook vanuit de gedachte: mocht het niet lukken ze te spinnen, dan zijn ze een geweldige toevoeging aan viltprojecten! Wensleydale, Teeswater, Gotland, geverfd, ongeverfd, zelfgeverfd.... Mocht het morgen echt lastig blijken, dan pak ik een lichte tol en ga ik een stukje zijdelont of tencellont spinnen om iets te spinnen dat ik nog niet eerder gesponnen hebt! Als uiteindelijke achterdeur houd ik Gotland dat ik tot nu toe niet makkelijk vind. Verder heb ik nog kleine samples liggen van allerhande vezels die ik nog niet eerder gesponnen heb, dus het kan ook nog Hongaarse Racka worden!
Na de etappe van morgen zijn we er bijna. Zondag wordt Parijs binnengefietst en eindigt de Tour. Niet nabeschouwen voordat de laatste meters erop zitten, maar toch.... Het belangrijkste dat ik merk, is dat m'n handen en armen sterker lijken door de dagelijkse oefening! Ik heb geen klachten en het spinnen zelf gaat beslist soepeler dan voordat ik hieraan begon. Er is nog meer routine, maar ook nog meer lol volgens mij! Ik heb er beslist nog niet genoeg van :-)
Ook Sparklin' Samuel is nu opgesponnen en dat is een prachtig glimdraadje geworden. Nog geen idee hoeveel het is en wat ik ervan zal maken, maar ik ga ook nog eerst bekijken of ik het garen ongetwijnd kan laten. Ik heb dit met minder twist kunnen spinnen dan de uit elkaar vallende Alpaca met zijde omdat dit gekaard was, dus misschien kan het wel!
Wat nu nog? De Tour duurt nog 3 dagen waaronder morgen de etappe Alpe d'Huez... Zelf zit ik een klein tikje in de lappenmand, waardoor m'n spieren niet mee willen werken aan alles wat ik in m'n hoofd heb om te doen. Aanvankelijk dacht ik dat het wel passend zou zijn om morgen dan eens lokjes te gaan "teasen" (te lijf gaan met kam of handkaarde) en dan vanuit de lok te spinnen. Ik heb voor een beginner namelijk een aardige verzameling lokken liggen! Ze zijn super om naar te kijken en toch ook vanuit de gedachte: mocht het niet lukken ze te spinnen, dan zijn ze een geweldige toevoeging aan viltprojecten! Wensleydale, Teeswater, Gotland, geverfd, ongeverfd, zelfgeverfd.... Mocht het morgen echt lastig blijken, dan pak ik een lichte tol en ga ik een stukje zijdelont of tencellont spinnen om iets te spinnen dat ik nog niet eerder gesponnen hebt! Als uiteindelijke achterdeur houd ik Gotland dat ik tot nu toe niet makkelijk vind. Verder heb ik nog kleine samples liggen van allerhande vezels die ik nog niet eerder gesponnen heb, dus het kan ook nog Hongaarse Racka worden!
Na de etappe van morgen zijn we er bijna. Zondag wordt Parijs binnengefietst en eindigt de Tour. Niet nabeschouwen voordat de laatste meters erop zitten, maar toch.... Het belangrijkste dat ik merk, is dat m'n handen en armen sterker lijken door de dagelijkse oefening! Ik heb geen klachten en het spinnen zelf gaat beslist soepeler dan voordat ik hieraan begon. Er is nog meer routine, maar ook nog meer lol volgens mij! Ik heb er beslist nog niet genoeg van :-)
Sunday, July 17, 2011
Gekaard en gesponnen
Vriendin heeft sinds afgelopen donderdag een Ashford Wildcarder in huis en gisteren heb ik die uitgebreid besnuffeld! Ik had de nodige wol meegesleept, dus er is het nodige verwerkt.
Zelf heb ik kleine en lichte handkaarden, maar het is voor m'n handen en armen toch niet te doen. Dat vermoedde ik vooraf, maar ik wilde het toch minimaal een keer proberen en ze zijn alsnog heel bruikbaar om lokken voor te bereiden om te spinnen. Het kaarden met de kaardemolen is hartstikke leuk! Weer een andere manier om bezig te zijn met wol en dan een stap verder terug in de voorbereiden voor het spinnen en er borrelen al diverse "vezelrecepten" naar boven om mee te experimenteren.
Iedere visite bij Vriendin loopt tegenwoordig uit op een fibre swap (uitwisseling van wol en ander spinbaar spul), omdat we beiden andere dingen online bestellen en die dan weer doorgeven. :-) Zo heb ik dus nog ezelhaar liggen om te proberen! Gisteren kwam ik ook met meer wol en vezels terug dan toen ik thuis vertrok, want de verkoopster van deze 2e hands, werkelijk maar één keer gebruikte kaardemolen had de verpakking opgevuld met veel uit haar eigen voorraad. Hartstikke lief! Er is ook Angora bij van haar eigen konijnen, wat is dat zacht zeg!
Zelf had ik Merino x Dorset meegenomen om te kaarden (probeersels). Het draadje heb ik vandaag gesponnen. Er zat nog lanoline in en het is erg dun gesponnen! Toch was het nog niet zo fijn gekaard als ik vooraf voor ogen had.
We hebben ook witte Bluefaced Leicester lont gemengd met oranje lont die bij de kaardemolen zat. Dat leverde een heel leuk battje op dat vandaag ook opgesponnen is ter ere van Team Maillot Orange 2011 in de Tour de Fleece met alle begeleiders en supporters!
Als laatste hebben we batts gemaakt van bij Homestead Wool & Gift Farm aangeschafte Romney in een granaatkleur. De wol komt van Samuel! Sandy en haar man hebben een soort opvanghuis/bejaardenhuis voor onder andere schapen, lama's en alpaca's. Vanaf daar worden ze nooit meer doorverkocht en er wordt niet mee gefokt. Er zijn dus alleen lammetjes als opvangdieren drachtig binnenkomen. Veel van de wol die ik koop, is commercieel produkt en soms van een boerderij. Af en toe ook bij Sandy kopen vind ik een mooie tegenhanger! Bovendien ben ik onder de indruk van de tomeloze energie van Sandy en van de leuke foto's en verhalen van en over de dieren die bij hen een plekje gevonden hebben.
De Romney was gewassen en geverfd, maar nog niet gekaard. Dit had ik met m'n handkaardjes geprobeerd en ik heb ermee gesponnen, maar het wilde niet echt. De kaardemolen leek me dé oplossing! Nou wil het geval dat ik ook witte firestar kreeg gisteren, een glitterspulletje van nylon dat vaak in batts wordt verwerkt om het draadje wat sprankeltjes te geven. Dat wilde ik ook! We zijn er niet zuinig mee geweest en ik heb nu een soort wazig granaatkleurige batts met veel glim & glitter die heel makkelijk te spinnen zijn. Super!
Zelf heb ik kleine en lichte handkaarden, maar het is voor m'n handen en armen toch niet te doen. Dat vermoedde ik vooraf, maar ik wilde het toch minimaal een keer proberen en ze zijn alsnog heel bruikbaar om lokken voor te bereiden om te spinnen. Het kaarden met de kaardemolen is hartstikke leuk! Weer een andere manier om bezig te zijn met wol en dan een stap verder terug in de voorbereiden voor het spinnen en er borrelen al diverse "vezelrecepten" naar boven om mee te experimenteren.
Iedere visite bij Vriendin loopt tegenwoordig uit op een fibre swap (uitwisseling van wol en ander spinbaar spul), omdat we beiden andere dingen online bestellen en die dan weer doorgeven. :-) Zo heb ik dus nog ezelhaar liggen om te proberen! Gisteren kwam ik ook met meer wol en vezels terug dan toen ik thuis vertrok, want de verkoopster van deze 2e hands, werkelijk maar één keer gebruikte kaardemolen had de verpakking opgevuld met veel uit haar eigen voorraad. Hartstikke lief! Er is ook Angora bij van haar eigen konijnen, wat is dat zacht zeg!
Zelf had ik Merino x Dorset meegenomen om te kaarden (probeersels). Het draadje heb ik vandaag gesponnen. Er zat nog lanoline in en het is erg dun gesponnen! Toch was het nog niet zo fijn gekaard als ik vooraf voor ogen had.
We hebben ook witte Bluefaced Leicester lont gemengd met oranje lont die bij de kaardemolen zat. Dat leverde een heel leuk battje op dat vandaag ook opgesponnen is ter ere van Team Maillot Orange 2011 in de Tour de Fleece met alle begeleiders en supporters!
Als laatste hebben we batts gemaakt van bij Homestead Wool & Gift Farm aangeschafte Romney in een granaatkleur. De wol komt van Samuel! Sandy en haar man hebben een soort opvanghuis/bejaardenhuis voor onder andere schapen, lama's en alpaca's. Vanaf daar worden ze nooit meer doorverkocht en er wordt niet mee gefokt. Er zijn dus alleen lammetjes als opvangdieren drachtig binnenkomen. Veel van de wol die ik koop, is commercieel produkt en soms van een boerderij. Af en toe ook bij Sandy kopen vind ik een mooie tegenhanger! Bovendien ben ik onder de indruk van de tomeloze energie van Sandy en van de leuke foto's en verhalen van en over de dieren die bij hen een plekje gevonden hebben.
De Romney was gewassen en geverfd, maar nog niet gekaard. Dit had ik met m'n handkaardjes geprobeerd en ik heb ermee gesponnen, maar het wilde niet echt. De kaardemolen leek me dé oplossing! Nou wil het geval dat ik ook witte firestar kreeg gisteren, een glitterspulletje van nylon dat vaak in batts wordt verwerkt om het draadje wat sprankeltjes te geven. Dat wilde ik ook! We zijn er niet zuinig mee geweest en ik heb nu een soort wazig granaatkleurige batts met veel glim & glitter die heel makkelijk te spinnen zijn. Super!
Saturday, July 16, 2011
Tour de Fleece in volle gang!
Van de week heb ik gesponnen met een sample Salt & Pepper uit de Phat Fiber Box bestaande uit 2/3 Alpaca en 1/3 Corriedale met lanoline. Dat was een hele leuke ervaring! Mooi draadje en erg zachte handen :-) Dit spul is me zo goed bevallen dat ik er meer van wil hebben!
Hier is ie:
Daarnaast kwam er Alpaca met silk noil voorbij. Ook een sample en dan met zijdebolletjes. Ik moet nog opzoeken wat silk noil precies is, maar zijdezacht was het zeker!
Afgelopen donderdag ben ik opnieuw de strijd aangegaan met een zak Alpaca met zijde waarmee ik in het begin, toen ik net bezig was met spinnen, flinke onenigheid had. Het spul viel uit elkaar zodra ik er maar naar keek, laat staan als ik er een spintol bij hield... Met wat meer meters in de handen zou er misschien toch nog enige eer en glorie te behalen zijn en anders zou ik ermee gaan vilten. Het lukte! Het werd een draad zeg... Best wel worsted vrees ik, maar door de zijde is het niet erg hard geworden. Het was mijn uitdaging voor de Col du Tourmalet (2115 meter hoog) en de finish bergop (Luz-Ardiden, 1715 meter hoog) en ik vind hem geslaagd! Ik heb dit een tijd terug gekocht bij WC Mercantile, maar dan in hun shop op Etsy. Ik zit een beetje te flirten met de grijze Alpaca met zijde, maar nog even niet! Er wachten andere vezeluitdagingen :-)
Gisteren was ik bijna de hele dag van huis, maar wel de Tour gezien op TV met de Col d'Aubisque (1709 meter hoog) en eenmaal thuis heb ik laat nog een Merino sample gesponnen: Curry in a Hurry van Intothewhirled. De eerste keer Merino die niet in een mix met andere vezels zat en niet het fiasco van eerder met kortvezelige Merino die vooral bedoeld was om te vilten... ;-) Het viel mee! Het draadje, dun en op een licht tolletje gemaakt, ziet er erg netjes uit en het spinnen ervan was leuk. Tot nu toe ben ik vooral met Bluefaced Leicester en Falkland aan de gang geweest en Bluefaced Leicester heeft m'n hart gestolen. Toch is het kleine draadje van gisteravond ook erg naar m'n zin!
Hieronder foto's van de mixed batts Sara uit de vorige blogpost en nog eens de Alpaca met zijde, samen met de Merinocurry in a Hurry:
Hier is ie:
Daarnaast kwam er Alpaca met silk noil voorbij. Ook een sample en dan met zijdebolletjes. Ik moet nog opzoeken wat silk noil precies is, maar zijdezacht was het zeker!
Afgelopen donderdag ben ik opnieuw de strijd aangegaan met een zak Alpaca met zijde waarmee ik in het begin, toen ik net bezig was met spinnen, flinke onenigheid had. Het spul viel uit elkaar zodra ik er maar naar keek, laat staan als ik er een spintol bij hield... Met wat meer meters in de handen zou er misschien toch nog enige eer en glorie te behalen zijn en anders zou ik ermee gaan vilten. Het lukte! Het werd een draad zeg... Best wel worsted vrees ik, maar door de zijde is het niet erg hard geworden. Het was mijn uitdaging voor de Col du Tourmalet (2115 meter hoog) en de finish bergop (Luz-Ardiden, 1715 meter hoog) en ik vind hem geslaagd! Ik heb dit een tijd terug gekocht bij WC Mercantile, maar dan in hun shop op Etsy. Ik zit een beetje te flirten met de grijze Alpaca met zijde, maar nog even niet! Er wachten andere vezeluitdagingen :-)
Gisteren was ik bijna de hele dag van huis, maar wel de Tour gezien op TV met de Col d'Aubisque (1709 meter hoog) en eenmaal thuis heb ik laat nog een Merino sample gesponnen: Curry in a Hurry van Intothewhirled. De eerste keer Merino die niet in een mix met andere vezels zat en niet het fiasco van eerder met kortvezelige Merino die vooral bedoeld was om te vilten... ;-) Het viel mee! Het draadje, dun en op een licht tolletje gemaakt, ziet er erg netjes uit en het spinnen ervan was leuk. Tot nu toe ben ik vooral met Bluefaced Leicester en Falkland aan de gang geweest en Bluefaced Leicester heeft m'n hart gestolen. Toch is het kleine draadje van gisteravond ook erg naar m'n zin!
Hieronder foto's van de mixed batts Sara uit de vorige blogpost en nog eens de Alpaca met zijde, samen met de Merinocurry in a Hurry:
De Zwartbles mix batt:
Sunday, July 10, 2011
Tour de Fleece?
Yep, Tour de Fleece!
Al eerder zag ik het op Ravelry voorbijkomen, maar omdat ik eigenlijk dit jaar pas echt met spinnen (met een spintol) bezig ben, dacht ik dat dit jaar nog wat te vroeg was. Alhoewel, wel leuk natuurlijk, maar ja... Enfin, ik mailde op Facebook zo eens wat heen en weer over de TdF met Dutch Wooldiva en ze haalde me na weinig aandringen over om toch dit jaar al mee te doen! Wat is de bedoeling? Iedere dag van de Tour de Fleece, behalve de rustdagen, wordt er gesponnen. Hun wielen draaien, onze wielen draaien. Nou gaat dat laatste voor mij niet op, maar laten we dan het vliegwiel van de tol als zodanig beschouwen! Zij maken kilometers, wij maken kilometers. of meters ;-) Op een dag van een moeilijke col kunnen wij ons een extra uitdaging stellen.
Er zijn officiële teams met een bepaalde naam, maar ik heb besloten me alleen bij het Nederlandse team aan te sluiten en dat is een zogeheten wild card team. Gelukkig zonder strenge regels! Gezellig en heelleuk om alle prachtige draadjes voorbij te zien komen :-)
Het gaat lekker! Tot nu toe heb ik inderdaad echt iedere fietsdag kunnen spinnen en ik zie de voorraad batts van gemixte samenstelling slinken. De voorraad lont nog niet zo, maar ik had juist in de afgelopen maanden meer lont dan batts gesponnen. Ik vond de tour dus een goeie gelegenheid om wat vertrouwder te worden met het verwerken van batts. Daarnaast is er zo hier en daar nog wat proefjes van vezels in diverse samenstelling doorheen gegaan. De 3 batts die in de afgelopen dagen tot draad geworden zijn, kwamen allemaal van Sara's Texture Crafts.
De leukste batt die ik verwerkt heb, was de mix van Zwartbles (van UK-bodem), merino, zijde en glimspul. Het werd een prachtig bruin, niet dun, draadje met structuur en hier en daar een spettertje kleur of glitter! Ik vind het eindresultaat erg leuk en zit al te bedenken wat ik ervan ga maken. De 2e batt was een prachtige merino-zijde mix die ik zo'n beetje heb laten worden wat ie wilde. Leuk draadje met ietsje structuur, maar wat dunner. Mooi grijzig-groen met paars en zijde! De 3e batt was een halfje, omdat ik de andere helft aan een spinnende vriendin gegeven had. Wederom een merino-zijde mix en zo lekker zacht gekaard dat deze makkelijk tot een wat dunner draadje van redelijk consistente dikte werd.
Getwijnd heb ik sinds het begin nog niet, omdat ik niet zeker weet of ik dat nu wil. In het begin van m'n spincarrière twijnde ik niks en was ik alleen aan het proberen. Toen ontdekte ik twijnen en kreeg ineens draadjes die veel meer in balans waren, dus twijnde toen alles op zichzelf. Nu wil ik eerst per draadje gaan bekijken of ik twijn en dan evt twijnen met een ongeverfd handgesponnen draadje i.p.v. op zichzelf. Keuzes, keuzes! ;-) Het draadje van de 3e batt zal in ieder geval getwijnd worden zoals m'n bedoeling was, daar zit meer dan genoeg twist in.
Wat merk ik ervan? Nou.... het spinnen ging al steeds beter, maar met de dagelijkse oefening merk ik dat ik stilletjesaan minder vermoeide handen heb na het spinnen. Ook dat het vaker zo wordt als ik hoopte en probeerde en ook dat er in bepaalde handelingen steeds meer routine komt. Ik zet een film op en ga lekker spinnen. Voor ik het weet, is er een massa wol tot draad gegroeid! Wat ligt er aan uitdagingen? Nu weer eens opnieuw een poging wagen met die superglibberige Alpaca-zijdelont denk ik en ook: lokjes uitkammen en dan stuk voor stuk spinnen. Dat wil ik al een tijdje proberen en het is wellicht te hoog gegrepen... maar toch... Als het nog niet lukken wil: jammer! Lukt het wel: hartstikke leuk! Het zal in ieder geval een draadje met veel structuur en uitstekende stukjes lok worden :-) Eén van m'n handkaarden ligt al klaar met een zakje Gotlandlokken ernaast ;-)
Al eerder zag ik het op Ravelry voorbijkomen, maar omdat ik eigenlijk dit jaar pas echt met spinnen (met een spintol) bezig ben, dacht ik dat dit jaar nog wat te vroeg was. Alhoewel, wel leuk natuurlijk, maar ja... Enfin, ik mailde op Facebook zo eens wat heen en weer over de TdF met Dutch Wooldiva en ze haalde me na weinig aandringen over om toch dit jaar al mee te doen! Wat is de bedoeling? Iedere dag van de Tour de Fleece, behalve de rustdagen, wordt er gesponnen. Hun wielen draaien, onze wielen draaien. Nou gaat dat laatste voor mij niet op, maar laten we dan het vliegwiel van de tol als zodanig beschouwen! Zij maken kilometers, wij maken kilometers. of meters ;-) Op een dag van een moeilijke col kunnen wij ons een extra uitdaging stellen.
Er zijn officiële teams met een bepaalde naam, maar ik heb besloten me alleen bij het Nederlandse team aan te sluiten en dat is een zogeheten wild card team. Gelukkig zonder strenge regels! Gezellig en heelleuk om alle prachtige draadjes voorbij te zien komen :-)
Het gaat lekker! Tot nu toe heb ik inderdaad echt iedere fietsdag kunnen spinnen en ik zie de voorraad batts van gemixte samenstelling slinken. De voorraad lont nog niet zo, maar ik had juist in de afgelopen maanden meer lont dan batts gesponnen. Ik vond de tour dus een goeie gelegenheid om wat vertrouwder te worden met het verwerken van batts. Daarnaast is er zo hier en daar nog wat proefjes van vezels in diverse samenstelling doorheen gegaan. De 3 batts die in de afgelopen dagen tot draad geworden zijn, kwamen allemaal van Sara's Texture Crafts.
De leukste batt die ik verwerkt heb, was de mix van Zwartbles (van UK-bodem), merino, zijde en glimspul. Het werd een prachtig bruin, niet dun, draadje met structuur en hier en daar een spettertje kleur of glitter! Ik vind het eindresultaat erg leuk en zit al te bedenken wat ik ervan ga maken. De 2e batt was een prachtige merino-zijde mix die ik zo'n beetje heb laten worden wat ie wilde. Leuk draadje met ietsje structuur, maar wat dunner. Mooi grijzig-groen met paars en zijde! De 3e batt was een halfje, omdat ik de andere helft aan een spinnende vriendin gegeven had. Wederom een merino-zijde mix en zo lekker zacht gekaard dat deze makkelijk tot een wat dunner draadje van redelijk consistente dikte werd.
Getwijnd heb ik sinds het begin nog niet, omdat ik niet zeker weet of ik dat nu wil. In het begin van m'n spincarrière twijnde ik niks en was ik alleen aan het proberen. Toen ontdekte ik twijnen en kreeg ineens draadjes die veel meer in balans waren, dus twijnde toen alles op zichzelf. Nu wil ik eerst per draadje gaan bekijken of ik twijn en dan evt twijnen met een ongeverfd handgesponnen draadje i.p.v. op zichzelf. Keuzes, keuzes! ;-) Het draadje van de 3e batt zal in ieder geval getwijnd worden zoals m'n bedoeling was, daar zit meer dan genoeg twist in.
Wat merk ik ervan? Nou.... het spinnen ging al steeds beter, maar met de dagelijkse oefening merk ik dat ik stilletjesaan minder vermoeide handen heb na het spinnen. Ook dat het vaker zo wordt als ik hoopte en probeerde en ook dat er in bepaalde handelingen steeds meer routine komt. Ik zet een film op en ga lekker spinnen. Voor ik het weet, is er een massa wol tot draad gegroeid! Wat ligt er aan uitdagingen? Nu weer eens opnieuw een poging wagen met die superglibberige Alpaca-zijdelont denk ik en ook: lokjes uitkammen en dan stuk voor stuk spinnen. Dat wil ik al een tijdje proberen en het is wellicht te hoog gegrepen... maar toch... Als het nog niet lukken wil: jammer! Lukt het wel: hartstikke leuk! Het zal in ieder geval een draadje met veel structuur en uitstekende stukjes lok worden :-) Eén van m'n handkaarden ligt al klaar met een zakje Gotlandlokken ernaast ;-)
Saturday, June 25, 2011
Newly dyed wool 24-6-11
Busy, very busy in our house. Some things have to be taken care of now, but still I manage to dye wool in between tidying up and reorganising :)
Saturday, June 11, 2011
Genieten!
Een blog in het Nederlands weer eens (English summary at the end)!
We hebben een hele gekke tijd achter de rug. Eigenlijk al sinds we elkaar hebben ontmoet 5 jaar geleden, zijn er veel dingen aan de hand geweest en gebeurd die veel tijd, aandacht en energie hebben gevraagd. Eerst in ons eigen leven waardoor er diverse levensvormende beslissingen in een relatief korte tijd genomen moesten worden die elk hun verwerking meenamen. Later in het leven van dierbaren waar we ons veel zorgen om maakten en hebben getracht bij te staan waar we konden. Natuurlijk waren er momenten dat de opeenstapeling van dingen-die-aan-de-hand-waren veel of teveel was en vooral gold dat voor de snelheid waarmee ze elkaar opvolgden, maar terugkijkend: in liefde en dankbaarheid dat we dat konden doen! Ik moet toegeven, ondanks dat ik ergens van binnen altijd optimistisch bleef, werd ik op een bepaald moment wel kopschuw voor het leven zelf: wat zal er nu weer gaan gebeuren??
Inmiddels is ons leven in rustiger vaarwater gekomen. De goeie berichten die mijn moeder nu steeds krijgt spelen daar natuurlijk een grote rol in, daar ben ik zo dankbaar voor en gelukkig mee! En zo werd het zoetjesaan weer tijd om het leven weer op te pakken. Met enkele tussenpozen hebben we misschien wel al die 5 jaar samen in een soort overlevingsmodus gezeten, al begon er zeker de afgelopen 2,5 jaar al wat ruimte voor nieuwe dingen te ontstaan. Steeds krijg ik weer een stukje terug. Niet terug naar vroeger, maar terug op weg naar mijn nieuwe zelf.
En nu? We nemen nog altijd relatief veel rust. Vinden we prettig en zo komen ook steeds verder met wat is blijven stilstaan. Mijn lief voelt zich prima thuis op zijn nieuwe werkplek en ik kabbel voort. Met mijn 24-urige werkweek sinds begin 2007 heb ik afgelopen week 36 uur gewerkt om vakanties en dergelijke op te vangen. Niet de eerste keer, maar het lukte behoorlijk en ik ben supertrots. Boel geleerd, boel gedaan! Verder ben ik nu hobbymatig meer dan ooit met wol bezig en heb ik in de afgelopen jaren ineens toch breien zo'n beetje onder de knie gekregen, ben ik verder gegaan met af en toe wol verven, ben ik na een kort begin echt aan de slag gegaan met spinnen met een spintol en wil ik binnenkort eens kijken hoe natvilten ook weer ging (na enkele korte beginnetjes). Daarnaast heb ik van de week een allereerste poging tot naaldbinden (naalbinding, nålbinding, etc) gedaan. Moeilijk! Leuke uitdaging. Misschien niet als nieuwe hobby, maar om dit ambacht te begrijpen. Dat beetje kennis van frivolité lijkt te helpen hierbij!
Lief is bij de supermarkt en komt hopelijk ook met een leuk stukje karton van de lege dozen afdeling thuis. Er ligt genoeg garen hier! Zeker ook voldoende acryl waarmee ik nu veel minder doe. Ik heb wel wat kleine dingen in gedachten...
Weaving on a cardboard loom
******************************
After a turbulent couple of years in our life together things are settling down, giving space to pick up life and see what the future brings. Very good news for my mother for which I'm really greatful and feel very happy about!
I'm crocheting, have been able to finally "get" knitting a bit, have been dyeing wool, have picked up spindle spinning after only few and little attempts years ago and have tried my hand at naalbinding (or nålbinding, etc) earlier this week which up to now I find difficult! Nice challenge though. Maybe not for a new hobby, but nice to understand this craft. The bits of knowledge of tatting seem to help.
My love is at the supermarket and hopefully brings home a nice piece of cardboard. Loads of yarn here! Especially acrylic which I hardly use nowadays. I've got some small projects in mind...
Weaving on a cardboard loom
We hebben een hele gekke tijd achter de rug. Eigenlijk al sinds we elkaar hebben ontmoet 5 jaar geleden, zijn er veel dingen aan de hand geweest en gebeurd die veel tijd, aandacht en energie hebben gevraagd. Eerst in ons eigen leven waardoor er diverse levensvormende beslissingen in een relatief korte tijd genomen moesten worden die elk hun verwerking meenamen. Later in het leven van dierbaren waar we ons veel zorgen om maakten en hebben getracht bij te staan waar we konden. Natuurlijk waren er momenten dat de opeenstapeling van dingen-die-aan-de-hand-waren veel of teveel was en vooral gold dat voor de snelheid waarmee ze elkaar opvolgden, maar terugkijkend: in liefde en dankbaarheid dat we dat konden doen! Ik moet toegeven, ondanks dat ik ergens van binnen altijd optimistisch bleef, werd ik op een bepaald moment wel kopschuw voor het leven zelf: wat zal er nu weer gaan gebeuren??
Inmiddels is ons leven in rustiger vaarwater gekomen. De goeie berichten die mijn moeder nu steeds krijgt spelen daar natuurlijk een grote rol in, daar ben ik zo dankbaar voor en gelukkig mee! En zo werd het zoetjesaan weer tijd om het leven weer op te pakken. Met enkele tussenpozen hebben we misschien wel al die 5 jaar samen in een soort overlevingsmodus gezeten, al begon er zeker de afgelopen 2,5 jaar al wat ruimte voor nieuwe dingen te ontstaan. Steeds krijg ik weer een stukje terug. Niet terug naar vroeger, maar terug op weg naar mijn nieuwe zelf.
En nu? We nemen nog altijd relatief veel rust. Vinden we prettig en zo komen ook steeds verder met wat is blijven stilstaan. Mijn lief voelt zich prima thuis op zijn nieuwe werkplek en ik kabbel voort. Met mijn 24-urige werkweek sinds begin 2007 heb ik afgelopen week 36 uur gewerkt om vakanties en dergelijke op te vangen. Niet de eerste keer, maar het lukte behoorlijk en ik ben supertrots. Boel geleerd, boel gedaan! Verder ben ik nu hobbymatig meer dan ooit met wol bezig en heb ik in de afgelopen jaren ineens toch breien zo'n beetje onder de knie gekregen, ben ik verder gegaan met af en toe wol verven, ben ik na een kort begin echt aan de slag gegaan met spinnen met een spintol en wil ik binnenkort eens kijken hoe natvilten ook weer ging (na enkele korte beginnetjes). Daarnaast heb ik van de week een allereerste poging tot naaldbinden (naalbinding, nålbinding, etc) gedaan. Moeilijk! Leuke uitdaging. Misschien niet als nieuwe hobby, maar om dit ambacht te begrijpen. Dat beetje kennis van frivolité lijkt te helpen hierbij!
Lief is bij de supermarkt en komt hopelijk ook met een leuk stukje karton van de lege dozen afdeling thuis. Er ligt genoeg garen hier! Zeker ook voldoende acryl waarmee ik nu veel minder doe. Ik heb wel wat kleine dingen in gedachten...
Weaving on a cardboard loom
******************************
After a turbulent couple of years in our life together things are settling down, giving space to pick up life and see what the future brings. Very good news for my mother for which I'm really greatful and feel very happy about!
I'm crocheting, have been able to finally "get" knitting a bit, have been dyeing wool, have picked up spindle spinning after only few and little attempts years ago and have tried my hand at naalbinding (or nålbinding, etc) earlier this week which up to now I find difficult! Nice challenge though. Maybe not for a new hobby, but nice to understand this craft. The bits of knowledge of tatting seem to help.
My love is at the supermarket and hopefully brings home a nice piece of cardboard. Loads of yarn here! Especially acrylic which I hardly use nowadays. I've got some small projects in mind...
Weaving on a cardboard loom
Subscribe to:
Posts (Atom)