Thursday, July 21, 2011

De Col du Galibier opgesponnen

De Alpaca met zijde is op! De tol was heel erg zwaar geworden en het viel dus niet mee om het laatste stuk te spinnen, maar het lukte :-) Passend voor de etappe met de Col du Galibier en finish bergop. Nu heb ik werkelijk een flinke hoeveelheid garen en eerst hoopte ik het zonder twijnen te kunnen gebruiken. Dat lijkt niet erg geschikt, dus er zal toch getwijnd moeten worden. Dat gaat niet volgens de plying bracelet methode, want daar is het echt teveel voor! Ik denk dat ik 2 toiletrollen neem, het garen over beide rollen verdeel en via een geïmproviseerde lazy kate twijn: schoenendoos, gaatjes in de zijkanten waardoorheen breinaalden waarop de "klossen" worden bevestigd! Er zijn vele varianten op dit idee trouwens. Op Ravelry heb ik in de DIY Tools ook een schoenendoos met korte houten lepels gezien of i.p.v. een schoenendoos zo'n kunststof langwerpig mandje met gaatjes. Mogelijkheden genoeg dus, maar het zal pas na de Tour of zelfs pas na Castlefest worden uitgevoerd verwacht ik.

Ook Sparklin' Samuel is nu opgesponnen en dat is een prachtig glimdraadje geworden. Nog geen idee hoeveel het is en wat ik ervan zal maken, maar ik ga ook nog eerst bekijken of ik het garen ongetwijnd kan laten. Ik heb dit met minder twist kunnen spinnen dan de uit elkaar vallende Alpaca met zijde omdat dit gekaard was, dus misschien kan het wel!

Wat nu nog? De Tour duurt nog 3 dagen waaronder morgen de etappe Alpe d'Huez... Zelf zit ik een klein tikje in de lappenmand, waardoor m'n spieren niet mee willen werken aan alles wat ik in m'n hoofd heb om te doen. Aanvankelijk dacht ik dat het wel passend zou zijn om morgen dan eens lokjes te gaan "teasen" (te lijf gaan met kam of handkaarde) en dan vanuit de lok te spinnen. Ik heb voor een beginner namelijk een aardige verzameling lokken liggen! Ze zijn super om naar te kijken en toch ook vanuit de gedachte: mocht het niet lukken ze te spinnen, dan zijn ze een geweldige toevoeging aan viltprojecten! Wensleydale, Teeswater, Gotland, geverfd, ongeverfd, zelfgeverfd.... Mocht het morgen echt lastig blijken, dan pak ik een lichte tol en ga ik een stukje zijdelont of tencellont spinnen om iets te spinnen dat ik nog niet eerder gesponnen hebt! Als uiteindelijke achterdeur houd ik Gotland dat ik tot nu toe niet makkelijk vind. Verder heb ik nog kleine samples liggen van allerhande vezels die ik nog niet eerder gesponnen heb, dus het kan ook nog Hongaarse Racka worden!

Na de etappe van morgen zijn we er bijna. Zondag wordt Parijs binnengefietst en eindigt de Tour. Niet nabeschouwen voordat de laatste meters erop zitten, maar toch.... Het belangrijkste dat ik merk, is dat m'n handen en armen sterker lijken door de dagelijkse oefening! Ik heb geen klachten en het spinnen zelf gaat beslist soepeler dan voordat ik hieraan begon. Er is nog meer routine, maar ook nog meer lol volgens mij! Ik heb er beslist nog niet genoeg van :-)




Sunday, July 17, 2011

Gekaard en gesponnen

Vriendin heeft sinds afgelopen donderdag een Ashford Wildcarder in huis en gisteren heb ik die uitgebreid besnuffeld! Ik had de nodige wol meegesleept, dus er is het nodige verwerkt.

Zelf heb ik kleine en lichte handkaarden, maar het is voor m'n handen en armen toch niet te doen. Dat vermoedde ik vooraf, maar ik wilde het toch minimaal een keer proberen en ze zijn alsnog heel bruikbaar om lokken voor te bereiden om te spinnen. Het kaarden met de kaardemolen is hartstikke leuk! Weer een andere manier om bezig te zijn met wol en dan een stap verder terug in de voorbereiden voor het spinnen en er borrelen al diverse "vezelrecepten" naar boven om mee te experimenteren.

Iedere visite bij Vriendin loopt tegenwoordig uit op een fibre swap (uitwisseling van wol en ander spinbaar spul), omdat we beiden andere dingen online bestellen en die dan weer doorgeven. :-) Zo heb ik dus nog ezelhaar liggen om te proberen! Gisteren kwam ik ook met meer wol en vezels terug dan toen ik thuis vertrok, want de verkoopster van deze 2e hands, werkelijk maar één keer gebruikte kaardemolen had de verpakking opgevuld met veel uit haar eigen voorraad. Hartstikke lief! Er is ook Angora bij van haar eigen konijnen, wat is dat zacht zeg!

Zelf had ik Merino x Dorset meegenomen om te kaarden (probeersels). Het draadje heb ik vandaag gesponnen. Er zat nog lanoline in en het is erg dun gesponnen! Toch was het nog niet zo fijn gekaard als ik vooraf voor ogen had.



We hebben ook witte Bluefaced Leicester lont gemengd met oranje lont die bij de kaardemolen zat. Dat leverde een heel leuk battje op dat vandaag ook opgesponnen is ter ere van Team Maillot Orange 2011 in de Tour de Fleece met alle begeleiders en supporters!



Als laatste hebben we batts gemaakt van bij Homestead Wool & Gift Farm aangeschafte Romney in een granaatkleur. De wol komt van Samuel! Sandy en haar man hebben een soort opvanghuis/bejaardenhuis voor onder andere schapen, lama's en alpaca's. Vanaf daar worden ze nooit meer doorverkocht en er wordt niet mee gefokt. Er zijn dus alleen lammetjes als opvangdieren drachtig binnenkomen. Veel van de wol die ik koop, is commercieel produkt en soms van een boerderij. Af en toe ook bij Sandy kopen vind ik een mooie tegenhanger! Bovendien ben ik onder de indruk van de tomeloze energie van Sandy en van de leuke foto's en verhalen van en over de dieren die bij hen een plekje gevonden hebben.

De Romney was gewassen en geverfd, maar nog niet gekaard. Dit had ik met m'n handkaardjes geprobeerd en ik heb ermee gesponnen, maar het wilde niet echt. De kaardemolen leek me dé oplossing! Nou wil het geval dat ik ook witte firestar kreeg gisteren, een glitterspulletje van nylon dat vaak in batts wordt verwerkt om het draadje wat sprankeltjes te geven. Dat wilde ik ook! We zijn er niet zuinig mee geweest en ik heb nu een soort wazig granaatkleurige batts met veel glim & glitter die heel makkelijk te spinnen zijn. Super!


Saturday, July 16, 2011

Tour de Fleece in volle gang!

Van de week heb ik gesponnen met een sample Salt & Pepper uit de Phat Fiber Box bestaande uit 2/3 Alpaca en 1/3 Corriedale met lanoline. Dat was een hele leuke ervaring! Mooi draadje en erg zachte handen :-) Dit spul is me zo goed bevallen dat ik er meer van wil hebben!
Hier is ie:
Daarnaast kwam er Alpaca met silk noil voorbij. Ook een sample en dan met zijdebolletjes. Ik moet nog opzoeken wat silk noil precies is, maar zijdezacht was het zeker!


Afgelopen donderdag ben ik opnieuw de strijd aangegaan met een zak Alpaca met zijde waarmee ik in het begin, toen ik net bezig was met spinnen, flinke onenigheid had. Het spul viel uit elkaar zodra ik er maar naar keek, laat staan als ik er een spintol bij hield... Met wat meer meters in de handen zou er misschien toch nog enige eer en glorie te behalen zijn en anders zou ik ermee gaan vilten. Het lukte! Het werd een draad zeg... Best wel worsted vrees ik, maar door de zijde is het niet erg hard geworden. Het was mijn uitdaging voor de Col du Tourmalet (2115 meter hoog) en de finish bergop (Luz-Ardiden, 1715 meter hoog) en ik vind hem geslaagd! Ik heb dit een tijd terug gekocht bij WC Mercantile, maar dan in hun shop op Etsy. Ik zit een beetje te flirten met de grijze Alpaca met zijde, maar nog even niet! Er wachten andere vezeluitdagingen :-)


Gisteren was ik bijna de hele dag van huis, maar wel de Tour gezien op TV met de Col d'Aubisque (1709 meter hoog) en eenmaal thuis heb ik laat nog een Merino sample gesponnen: Curry in a Hurry van Intothewhirled. De eerste keer Merino die niet in een mix met andere vezels zat en niet het fiasco van eerder met kortvezelige Merino die vooral bedoeld was om te vilten... ;-) Het viel mee! Het draadje, dun en op een licht tolletje gemaakt, ziet er erg netjes uit en het spinnen ervan was leuk. Tot nu toe ben ik vooral met Bluefaced Leicester en Falkland aan de gang geweest en Bluefaced Leicester heeft m'n hart gestolen. Toch is het kleine draadje van gisteravond ook erg naar m'n zin!


Hieronder foto's van de mixed batts Sara uit de vorige blogpost en nog eens de Alpaca met zijde, samen met de Merinocurry in a Hurry:



De Zwartbles mix batt:




Sunday, July 10, 2011

Tour de Fleece?

Yep, Tour de Fleece!

Al eerder zag ik het op Ravelry voorbijkomen, maar omdat ik eigenlijk dit jaar pas echt met spinnen (met een spintol) bezig ben, dacht ik dat dit jaar nog wat te vroeg was. Alhoewel, wel leuk natuurlijk, maar ja... Enfin, ik mailde op Facebook zo eens wat heen en weer over de TdF met Dutch Wooldiva en ze haalde me na weinig aandringen over om toch dit jaar al mee te doen! Wat is de bedoeling? Iedere dag van de Tour de Fleece, behalve de rustdagen, wordt er gesponnen. Hun wielen draaien, onze wielen draaien. Nou gaat dat laatste voor mij niet op, maar laten we dan het vliegwiel van de tol als zodanig beschouwen! Zij maken kilometers, wij maken kilometers. of meters ;-) Op een dag van een moeilijke col kunnen wij ons een extra uitdaging stellen.
Er zijn officiële teams met een bepaalde naam, maar ik heb besloten me alleen bij het Nederlandse team aan te sluiten en dat is een zogeheten wild card team. Gelukkig zonder strenge regels! Gezellig en heelleuk om alle prachtige draadjes voorbij te zien komen :-)

Het gaat lekker! Tot nu toe heb ik inderdaad echt iedere fietsdag kunnen spinnen en ik zie de voorraad batts van gemixte samenstelling slinken. De voorraad lont nog niet zo, maar ik had juist in de afgelopen maanden meer lont dan batts gesponnen. Ik vond de tour dus een goeie gelegenheid om wat vertrouwder te worden met het verwerken van batts. Daarnaast is er zo hier en daar nog wat proefjes van vezels in diverse samenstelling doorheen gegaan. De 3 batts die in de afgelopen dagen tot draad geworden zijn, kwamen allemaal van Sara's Texture Crafts.

De leukste batt die ik verwerkt heb, was de mix van Zwartbles (van UK-bodem), merino, zijde en glimspul. Het werd een prachtig bruin, niet dun, draadje met structuur en hier en daar een spettertje kleur of glitter! Ik vind het eindresultaat erg leuk en zit al te bedenken wat ik ervan ga maken. De 2e batt was een prachtige merino-zijde mix die ik zo'n beetje heb laten worden wat ie wilde. Leuk draadje met ietsje structuur, maar wat dunner. Mooi grijzig-groen met paars en zijde! De 3e batt was een halfje, omdat ik de andere helft aan een spinnende vriendin gegeven had. Wederom een merino-zijde mix en zo lekker zacht gekaard dat deze makkelijk tot een wat dunner draadje van redelijk consistente dikte werd.

Getwijnd heb ik sinds het begin nog niet, omdat ik niet zeker weet of ik dat nu wil. In het begin van m'n spincarrière twijnde ik niks en was ik alleen aan het proberen. Toen ontdekte ik twijnen en kreeg ineens draadjes die veel meer in balans waren, dus twijnde toen alles op zichzelf. Nu wil ik eerst per draadje gaan bekijken of ik twijn en dan evt twijnen met een ongeverfd handgesponnen draadje i.p.v. op zichzelf. Keuzes, keuzes! ;-) Het draadje van de 3e batt zal in ieder geval getwijnd worden zoals m'n bedoeling was, daar zit meer dan genoeg twist in.

Wat merk ik ervan? Nou.... het spinnen ging al steeds beter, maar met de dagelijkse oefening merk ik dat ik stilletjesaan minder vermoeide handen heb na het spinnen. Ook dat het vaker zo wordt als ik hoopte en probeerde en ook dat er in bepaalde handelingen steeds meer routine komt. Ik zet een film op en ga lekker spinnen. Voor ik het weet, is er een massa wol tot draad gegroeid! Wat ligt er aan uitdagingen? Nu weer eens opnieuw een poging wagen met die superglibberige Alpaca-zijdelont denk ik en ook: lokjes uitkammen en dan stuk voor stuk spinnen. Dat wil ik al een tijdje proberen en het is wellicht te hoog gegrepen... maar toch... Als het nog niet lukken wil: jammer! Lukt het wel: hartstikke leuk! Het zal in ieder geval een draadje met veel structuur en uitstekende stukjes lok worden :-) Eén van m'n handkaarden ligt al klaar met een zakje Gotlandlokken ernaast ;-)